Από τα πιο αγαπημένα μου ρούχα είναι τα μάξι φορέματα. Ίσως γιατί όταν τα φοράω νιώθω ότι δεν υπάρχει περίπτωση να μην με κοιτάξει κάποιος. ΠΕΡΙΕΡΓΑ. Σε φάση «ναι καλωσορίσατε στον πλανήτη μας».
Αν το μάξι φόρεμα είναι και σε συντηρητική γραμμή, έτσι σε στυλ προγιαγιάς, εκεί είναι που ξετρελαίνομαι. Πόσο μάλλον όταν είναι εμπριμέ…
Γι’αυτο κι αποφάσισα να αγοράσω αυτο το υπέροχο κατ’εμε φόρεμα και να δημιουργήσω το εξής look:
Η πολυαγαπημένη μου mini bag που θυμίζει λίγο Jacquemus –αλλά προφανώς δεν είναι, γιατί δεν υπάρχει περίπτωση να πουλήσω το νεφρό μου-, καθώς και η πουά στέκα μου είναι δυο προσθήκες που θεωρώ ότι ταιριάζουν στο όλο προγιαγιά remastered project .
Ελαφρώς fail η επιλογή του jean jacket, μα μια γιαγιά που πέρασε την ώρα της φωτογράφισης με κοίταζε σαν κάτι να της άρεσε και ποια είμαι εγώ να αμφισβητήσω το approval των προγόνων. (Εύχομαι η γιαγιά να είναι καλά και στο σπίτι της).
Το outfit πάντως σκέφτομαι να το φοράω –με μια κάπως μεγαλύτερη τσάντα που έστω να χωράει το κινητό και τα κλειδιά μου-, σε μια δεκαπενταετία όταν θα πηγαίνω να πάρω το παιδί μου από το σχολείο, για να μην υπάρχει αμφιβολία περί των… παραδοσιακών προτύπων στις οποίες θα εκτίθεται αυτό το παιδί.
Μέχρι την επόμενη φορά που θα τα πούμε, να προσέχεις και να μην πηγαίνεις να βλέπεις τον παππού και την γιαγιά, (πόσο περίεργο ακούγεται αυτό και συνάμα λογικό πλεον) για να μπορέσεις να τους δεις αργότερα και να τους πάρεις μια αγκαλιά.
Φιλάκια!
